عيد 93
عيد 93 قشنگ زيباي من!
صداي توست كه اين روزها طنين مي افكند بر تمام لحظات و دقايقمان.
صدايي كه هميشه شنيده مي شود.صدايت شيرين و گوش نواز است,وقتي كه آواز مي خواني/وقتي كه قه قهه ميزني....
وقتي كلمات را اشتباهي مي گويي.همان اشتباهات دلنشينت
همان صدايي كه مجبورمان ميكند بگوييم..عزيزم چند لحظه صبر كن بگذار حرفهايمان تمام شودبعد شما.
وتويي كه صبر كردن برايت سخت ترين كار دنياست,
گاهي سرمان درد مي گيرد از آن همه حرف و سوال
در نهايت اما شيرين است .......
در اوج كه هستي لبخند به لب مان مي آورد بس كه مشتاق گفتني....
حرف بزن و حرف بزن و حرف بزن....
آن قدر كه تو باشي همه جا...
آن قدر كه پر شود از تو همه جا.
دوستت داريم ...
سومين عيد هم با تو گذشت,
از هميشه قشنگ تر و زيباتر.هر چند نيمه ي اول آن با شيفت هاي طولاني كار در بيمارستان سپري شد ولي نيمه ي دوم با سفر به سرزمين مادري ,همه ي خستگيهاي اين يك سال به در شد.همان جاكه بوي خاكش روحم را زنده مي كند,بودن كنار مادر مهربان و برادرها در خانه ي پدري با شيطنت هاي تو بي نظيرم ,خانه ي مادربزرگ و آن همه خاطره,سيزده بدر دسته جمعي با خاله ها و دايي ها وبچه ها در جنگل هاي سه هزار....همه و همه انگيزه اي دوباره شدند براي شروع سالي جديد.
